HISTORIA SPÓŁDZIELNI

Zebranie założycielskie Spółdzielni Mieszkaniowej "ORUNIA"
1 czerwca 1983 rok
Klub Osiedlowy "JOTA" Gdańskiej Spółdzielni Mieszkaniowej

POCZĄTKI

7 marca 1983 roku Wojewódzki Związek Spółdzielni Mieszkaniowych w Gdańsku przesyła do Przewodniczącego Zarządu Gdańskiej Spółdzielni Mieszkaniowej mgr. Tadeusza Dorobka pismo z Postanowieniem Nr 23A/83 w sprawie ustalenia trybu postępowania przy powołaniu Spółdzielni Mieszkaniowej „ORUNIA”. Zarząd Związku postanowił:

- podjąć działania organizacyjne dla powołania nowej Spółdzielni lokatorsko-własnościowej „ORUNIA” z terenem działania – miasto Gdańsk.
- powołać mgr. Tadeusza Dorobka na stanowisko pełnomocnika Zarządu ds. powołania Spółdzielni „ORUNIA”.
- zatwierdzić harmonogram czynności organizacyjnych związanych z Powołaniem Spółdzielni.

1 czerwca 1983 roku o godzinie 15:00 w siedzibie Osiedlowego Klubu „JOTA” Gdańskiej Spółdzielni Mieszkaniowej przy ul. Powstańców Warszawskich 3 w Gdańsku odbyło się zebranie założycielskie Spółdzielni Mieszkaniowej „ORUNIA”. W zebraniu udział wzięło min. 50 członków założycieli. Zebranie zatwierdziło Statut Spółdzielni oraz wybrało Radę Nadzorczą. Tego samego dnia odbyło się pierwsze posiedzenie Rady Nadzorczej na którym dokonano wyboru Przewodniczącego pierwszej Rady Nadzorczej pana Jana Dawickiego oraz pierwszego Zarząd Spółdzielni w składzie:

- Tadeusz Dorobek
- Czesław Mościanica
- Kazimierz Urbański

14 lipca 1983 roku odbyło się pierwsze posiedzenie Rady Nadzorczej. Na posiedzeniu min. ustalono strukturę mieszkań Spółdzielni:

- M-2 1 pokojowe 32m2 Pu – 3%,
- M-2 2 pokojowe 36m2 Pu – 7%,
- M-3 2 pokojowe 50m2 Pu – 30%,
- M-3 3 pokojowe 56m2 Pu – 20%,
- M-4 3 pokojowe 65m2 Pu – 30%,
- M-5 4 pokojowe 75m2 Pu – 10%.

1 października 1983 roku Spółdzielnia Mieszkaniowa „ORUNIA” podjęła samodzielną działalność gospodarczą co spowodowało „odejście od garnuszka” Gdańskiej Spółdzielni Mieszkaniowej oraz zatrudniła pierwszych pracowników.

21 listopada 1983 roku Zarząd SM ORUNIA opracował program przygotowania i realizacji inwestycji obejmujący:
- harmonogram przygotowania inwestycji dla poszczególnych jednostek tj. „C”, „D” i „E”, teren łącznie ok. 80ha z ok. 70 budynkami mieszkalnych dla docelowo 16-18 tys. mieszkańców. Jako pierwsza jest w przygotowaniu jednostka „C” (dziś to teren Spółdzielni Mieszkaniowej „ORUNIA”, jednostki „D” i „E” to teren Spółdzielni Mieszkaniowej „POŁUDNIE”) z terminem opracowania założeń techniczno-ekonomicznych na dzień 30 czerwca 1984 roku z rozpoczęciem realizacji na 1985 rok.
- harmonogram realizacji inwestycji przewidujący rozpoczęcie budowy w roku 1985 (dla jednostki „C”) z pierwszymi efektami w 1986 roku oraz zakończeniem ostatniej jednostki E wraz z obiektami usługowymi na rok 1990. Zakładana chłonność terenu dla poszczególnych jednostek:

C – 65.740m Pu
D - 60.910m Pu
E – 76.786m Pu

24 listopada 1983 roku Zarząd podpisał umowę na przejęcie funkcji inwestora bezpośredniego przez SM „ORUNIA”.

Pierwsza siedziba Spółdzielni mieściła się przy ul. Sowińskiego (boczna od Kartuskiej). W planach wybudowanie własnego pawilonu administracyjnego na terenie Spółdzielni.

27 stycznia 1984 roku Zarząd podpisuje umową z Przedsiębiorstwem Budowy Inwestycji Miejskich w Gdyni w sprawie budowy sieci kanalizacyjnej oraz deszczowej w ul. Małomiejskiej.

2 marca 1984 roku, Zarząd Spółdzielni zawiera porozumienie z Urzędem Miejskim o przygotowanie uzbrojenia komunalnego pod efekty budownictwa mieszkaniowego, które zaplanowano w 1988 roku z możliwością przyspieszenia na 1987 rok.

16 października 1984 roku Zarząd Spółdzielni uzyskał zatwierdzenie planu Jednostki „C” osiedla Orunia Górna wydaną prze Urząd Miejski co otwiera drogę do:

- wytyczenie terenów,
- szacunków gruntów,
- przejęcia, wykupu bądź wywłaszczenia przez Urząd Miejski terenów i przekazanie ich notarialnie Spółdzielni.

19 kwietnia 1985 roku Zarząd Spółdzielni wydał pozytywną opinię do ZTE I przedsięwzięcia Jednostka „C” na program, który składa się z:

Zadanie I:

- droga dojazdowa,
- budynki mieszkalne 1, 2, 3,
- centrala cieplna,
- trafostacja T-1, T-7,
- drogi wewnątrzosiedlowe,
- uzbrojenie i urządzenie terenu.

Zadanie II:

- pawilon usługowy (sklep spożywczy, dział społeczno-wychowawczy, Zarząd Spółdzielni, Administracja Osiedla)

Budynki mieszkalne – 286 mieszkań, 16.071m2 Pu,
Pawilon usługowy – 1.652m2 Pu.

Koszt I przedsięwzięcia w poziomie cen z 1984r. wg ZZK – 960.099 tys. zł. z tego koszt I Zadania to 884.011 tys. zł. a Zadanie II to 76.088 tys. zł.

1 czerwca 1985 roku Przedsiębiorstwo Budownictwa Inżynierii Miejskich z Gdyni rozpoczyna budowę kolektora deszczowego na zapleczu ul. Małomiejskiej.

8 sierpień 1985 roku – Rada techniczna w sprawie Z.T.E przebudowy ul. Małomiejskiej od ul. Jedności Robotniczej (Trakt Świętego Wojciecha) do ul Łódzkiej. Rada odbywa się w Biurze Projektów Budownictwa Komunalnego, przedstawiono na niej warianty techniczne rozwiązań przebiegu trasy oraz rozwiązań skrzyżowań z Ulicami Jedności Robotniczej i Łódzkiej oraz trasą P.P. Terminu realizacji jednak nie określono. Trasa ta jest przewidywana do realizacji na przyszłą pięciolatkę.

13 października 1985 roku – Zarząd Spółdzielni analizując postęp spraw inwestycyjnych stwierdza, że mimo ogólnego postępu w zakresie przygotowania inwestycji na jednostce „C” występują niżej ujęte problemy:
- w miesiącu wrześniu trzykrotnie ustalano termin przekazania GPRI terenów pod drogę dojazdową (ulica Platynowa od skrzyżowania z Małomiejską) do jednostki „C” (12.09; 29.09; 01.10). teren ten nie został przekazany.

2 listopada 1985 roku – rozpoczęto budowę kolektora sanitarnego oraz drogi dojazdowej do osiedla.

27 października 1986 roku Zarząd zawiera pierwsze umowy o kolejności przydziału mieszkania z członkami założycielami.

12 grudnia 1986 roku – odbywa się posiedzenie Zarządu Spółdzielni na którym omawiany jest aktualny stan inwestycji min. brak rozpoczęcia budowy wodociągu oraz ciepłociągu z realnym terminem rozpoczęciem budowy przewidzianym na IV kwartał 1988 roku.

15 czerwca 1987 roku odbywa się Walne Zgromadzenie Członków. Przed rozpoczęciem obraz członkowie i zaproszeni goście zostają przewiezieni na plac budowy osiedla Orunia Górna, gdzie dokonali wizytacji placu budowy oraz uczestniczyli w wmurowaniu aktu erekcyjnego pod pierwszy budynek nowego osiedla.
7 sierpnia 1987 roku, Zarząd zapoznaje się z nowym ZTE przedsięwzięcia IIIA Jednostki „C” osiedla Orunia Górna obejmującym:

- 6 budynków mieszkalnych o 165 mieszkaniach i strukturze:
M-2 – 9 mieszkań (5,4%),
M-3 – 54 mieszkania (32,7%),
M-4 – 82 mieszkania (49,6%),
M-5 – 20 mieszkań (12,3%) i powierzchni mieszkaniowej 9.559,61m2.
- powierzchnia terenu 1,8ha,
- drogi osiedlowe z uzbrojeniem, stacją transformatorową i urządzeniem terenu,
- technologia budynków WK-70 zmodernizowana,
- wykonawca Gdańskie Przedsiębiorstwo Budowlane,
- koszt przedsięwzięcia w poziomie cen 87 – 771.128 tys. zł,
- wskaźnik kosztu globalnego – 65.113zł/m2 Pu,
- wskaźnik kosztu członkowskiego – 53.693zł/m2 Pu,
- wskaźnik kosztu bezpośredniego 48.128zł/m2 Pu.

Przedsięwzięcie ma charakter jednozadaniowy, realizowany w cyklu 37 miesięcy.

25 września 1987 roku Pomorskie Zakłady Gazownicze zapewniły budowę zasilania osiedla w gaz w 1988 roku.

17 marca 1988 roku – Zarząd uchwala Regulaminy: Przyjęć w poczet członków, Przydziału i zamiany mieszkań, Społecznej Komisji Mieszkaniowej.

7 kwiecień 1988 roku Zarząd sporządza pierwsze listy przydziału mieszkań.

28 grudnia 1988 Zarząd zawiera porozumienie dotyczące przemieszczenie członków z:

SM Osiedle Młodych,
PSM Kolejarz,
RSM Budowlani,
LWSM Zaspa.

24 stycznia 1989 roku - na posiedzeniu Rady Nadzorczej zostaje przedstawiony stan procesu inwestycyjnego:
Zadanie I – 7 budynków z 286 mieszkaniami, stopień realizacja to zmontowane 3 budynki, pozostałe w różnym stopniu zaawansowania,
Zadanie II – pawilon, wykonawca nie przystąpił do montażu, pawilon ma być oddany w 1990 roku. Budownictwo jednorodzinne – zlecono opracowanie dokumentacji na 20 domków jednorodzinnych w sąsiedztwie budynków wielorodzinnych. Budynki te będą budowane systemem gospodarczym w sąsiedztwie budynków wielorodzinnych.

18 września 1989 rok – zasiedlenie pierwszego budynku numer 1A – Krzemowa 4. Było to duże i oczekiwane przeżycie, tym bardziej, że zebranie, które zostało zorganizowane przed zasiedleniem, na którym wręczono lokatorom decyzje przydziału, odbyło się 4 miesiące wcześniej, czyli w maju.

26 października 1989 roku – zasiedlenie 2 budynku numer 1B – Uranowa 1.

17 listopada 1989 roku - przyjęto pierwszą grupę 371 członków w ramach akcji przemieszczeń członków.

8 stycznia 1990 roku – zasiedlenie 3 budynku numer 2C – Krzemowa 6.

2 marca 1990 roku – zasiedlenie 4 budynku numer 2B – Uranowa 3.

1 kwietnia 1990 roku – linia autobusowa 154 zostaje przedłużona na osiedle Orunia Górna na pętlę przy budynku Uranowa 1. Zostaje również otwarty pierwszy sklep spożywczy. Przy budynku Administracji zostają zamontowane 2 pierwsze wrzutowe automaty telefoniczne.

5 maja 1990 roku – zasiedlenie 5 budynku numer 2A - ul. Krzemowa 10.

15 lipca 1990 roku – zasiedlenie 6 budynku numer 3A - ul. Krzemowa 15.

1 Września 1990 roku – zasiedlenie 7 budynku 3B – Uranowa 5.

Powstają pierwsze usługi – fryzjer oraz gabinet dentystyczny oraz „Warzywniak”. W związku z drastycznymi zmianami zasad finansowania związanymi z przejściem do gospodarki rynkowej coraz więcej członków nie stać na własne „M”. Inflacja sięga zenitu. Wskaźniki cen przy podstawie rok poprzedni = 100:

1982 - 200,8
1983 - 122,1
1984 - 115,0
1985 - 115,1
1986 - 117,7
1987 - 125,2
1988 - 160,2
1989 – 351,1
1990 – 685,8
1991 - 170,3
1992 – 143,0
1993 - 135,3
1994 - 132,2
1995 - 127,8
1996 - 119,9
1997 - 114,9
1998 - 111,8
1999 - 107,3
2000 - 110,1

29 stycznia 1991 roku – zasiedlenie 8 budynku, numer 4 – Władysława Świechockiego 3.

13 maja 1991 roku – zasiedlenie 9 budynku numer 5 – Władysława Świechockiego 2.

8 lipca 1991 roku – zasiedlenie 10 budynku numer 6A – Uranowa 7.

17 lipca 1991 roku – pierwsza msza w nowej kaplicy. To sukces proboszcza ks. Remigiusza Langowskiego. Niejeden „budowniczy” może pozazdrościć księdzu energii i przedsiębiorczości w tych ciężkich czasach. Parafia nosi nazwę „Błogosławionej Królowej Jadwigi”.

26 lipca 1991 roku – Spółdzielnia po przeprowadzce z 2 siedziby, czyli Świętokrzyska 1 (dziś to stacja paliw SHEL) rozpoczyna pracę w nowym budynku Zarządu Spółdzielni przy ulicy Krzemowej 2.

18 września 1991 roku – zasiedlenie 11 budynku 6B – Działyńskiego 1.

25 października 1991 roku – uroczyste otwarcia Klubu Osiedlowego „KOS”.

20 listopada 1991 roku – zasiedlenie 12 budynku numer 7 – Uranowa 9.

10 grudnia 1991 roku – z radą Nadzorczą spotyka się Osiedlowy Społeczny Komitet Garażowy. Uzgodniona zostaje koncepcja budowy 53 boksów garażowych i 25 miejsc parkingowych.

8 stycznia 1991 roku – zasiedlenie 13 budynku numer 8 – Rzączyńskiego 1.

15 kwietnia 1991 roku – Spółdzielnia ogłasza tzw. wolny nabór kandydatów chcących pozyskać mieszkanie za własne środki w budynku o wysokim standardzie. Pomimo szerokiej reklamy, zgłaszają się nieliczni kandydaci, bardziej zainteresowani pozyskaniem mieszkania za pomocą kredytu. Spółdzielnia wycofuje się z tego pomysłu. Coraz więcej członków rezygnuje z wylosowanych mieszkań, przed przydziałem, ze względu na sytuację finansową. Losowania mieszkań odbywające się w maju i czerwcu są bardzo smutne, większość członków w ogóle nie stawiła się nie mając środków finansowych, wymaganych przez Spółdzielnię. Kolejka zostaje wyczerpana.

16 kwietnia 1992 roku – zasiedlenie 14 budynku numer 17B – Emilii Hoene 7.

22 kwietnia 1992 roku – zasiedlenie 15 budynku numer 24B – Krzemowa 20.

1 czerwca 1992 roku – zasiedlenie 16 budynku numer 17A – Konstantego Dominika 6.

4 czerwca 1992 roku – zasiedlenie 17 budynku numer 24A – Emilii Hoene 2.

6 lipca 1992 roku – Zarząd Spółdzielni ogłasza tzw. „wolny nabór”. Mieszkania idą niczym „ciepłe bułeczki”. Największym powodzeniem cieszą się mieszkania w budynkach (wg. określenia przyszłych członków) z pustaków i z czerwonymi dachami.

24 lipca 1992 roku – zasiedlenie 18 budynku numer 25 – Platynowa 21.

3 sierpnia 1992 roku – zasiedlenie 19 budynku numer 18B – Emili Hoene 3.

13 sierpnia 1992 roku – zasiedlenie 20 budynku numer 16B – Konstantego Dominika 7.

2 września 1992 roku – zasiedlenie 21 budynku numer 22A – Krzemowa 18.

6 listopada 1992 roku – zasiedlenie 22 budynku numer 16A – Uranowa 16.

19 listopada 1992 roku – zasiedlenie 23 budynku numer 22B – Emili Hoene 1.

Rok 1992 to również „eksplozja” usług i handlu w nowych wolnorynkowych czasach. Powstają nowe sklepy, usługi, gabinety lekarskie.
21 stycznia 1993 roku – zasiedlenie 24 budynku numer 18A – Emilii Hoene 5. Mieszkania sprzedają się coraz gorzej. Po każdej reklamie jest zwiększone zainteresowanie, ale ludzi, którzy mają nadzieję, że można pozyskać mieszkanie przy pomocy kredytu. Zarząd podejmuje decyzję o redukcji etatów. Z końcem lutego część pracowników otrzymuje wypowiedzenie.

15 kwietnia 1993 roku – zasiedlenie 25 budynku numer 15 - ul. Uranowa 12

12 maj 1993 roku – po niespełna 10 latach „Rafineria” znowu ratuje nas w potrzebie, kupuje 24 mieszkania kat. M-4 w budynku numer 29 (Platynowa 24), planowany termin zasiedlenia to koniec września 1993 roku. Dodatkowo „Rafineria” kupuje 5 kolejnych mieszkań M-4 w budynku 28 (Czirenberga 1) – planowany termin zasiedlenia na koniec grudnia 1993 roku.

1 czerwca 1993 roku mija pierwsze 10 lat od założenia Spółdzielni. W ciągu tych 10 lat zostało wybudowanych i zasiedlonych 25 budynków z 848 mieszkaniami i 48.742 Pu.